Kadınlar Çalışmalı mı?

Kurumsal hayattan hep nefret etmişimdir. Dışına çıkılamayan mesai saatleri, sürünerek içinden çıkılan yataklar, uğraştıran, stres yapan toplantılar..

Herkes gibi benim de hayalim bir şekilde! kurtulmaktı. Şans oyunları olur, zengin koca olur, hatta koca olsun zengin olmasa da olur. Evlenip alırım kıdem tazminatımı, ahh bir de kursam kendi işimi.. Olmadı doğururum bir çocuk, belki iki, evde ona bakarım..

Ev hayatını çok severim ben. Zaten evde yapacak çok iş var. Zaman yetmiyor çalışınca düzenlenecek dolaplara, ayıklanacak eşyalara, yapılacak yemeklere, ağırlanacak misafirlere. Evden hiç çıkmasam 1 hafta sıkılmam ben. Tv izlerim, dizi sezonu bitiririm, yığınla da dvd var izlenecek, kitap var okunacak. Yemek yapmayı da severim zaten, kurulsun sofralar ohh..

İşte hayat öyle değilmiş.!

4 yıl önce evlendim, 3 yıl önce de kartopu gibi bir kızım oldu.  Buraya kadar her şey güzel. 16 hafta doğum iznime 9 ay da ücretsiz izin ekleyerek 1 yıl kadar evde istediğim hayatı! yaşadım.  Meğerse istediğim hayat, istediğim hayat değilmiş.

Şu anda işimin başındayım ve bu yazıyı ofisimden yazıyorum. Evde olsam mesela belki de bu yazıyı hiç yazamayacaktım, belki daha kısa sürede daha baştan savma yazacaktım, hiç bilemiyorum. Çünkü ev hayatı bilinmezliklerle dolu. :S

Aslında evdeki ilk günler güzel geldi. Bebek sürekli uyuyor, sadece anne sütü alıyor, o da depoda hazır. Biraz kendinden nefret etme var tabi, koca koca memeler, sürekli pijamayla dolanma, makyajsız yüz, dağınık saçlar, uykulu gözler. Dışarı mecbur olunca çıkıyoruz, doktor, alışveriş, o kadar sanırım. Evde de sürekli bir yatılı misafir var.  Hal böyle olunca  ev işleri bitimiyor. Bir kere en az günde 3 kez mecburi sofra kuruluyor, yemek pişiyor, bulaşık çıkıyor, tencereler yığılıyor, çay demleniyor, kahve pişiyor.  Sürekli bir hizmet hali de cabası.  İşyerinde en azından 8 saat çalışıyorsunuz ve karşılığını alıyorsunuz. Evde ise 24 saat iş var ve kimse size para vermiyor.. İçinde durdukça ev, yaşayan bir organizma haline geliyor, içinden bir canavar çıkıyor ve sizi yiyor.  Sürekli dağılıyor ve nedense toplanmıyor. Özellikle mutfak ve çamaşır (yıka-as-topla-yerleştir-ütüle-yerleştir döngüsü ) sizi hamm yapıyor. Temizlik için yardımcı bayan da alıyorum bu arada ama ayda 2 kez yetmiyor maalesef L

Evde bunalınca biraz dışarı çıkıp sosyalleşeyim derseniz de şöyle bir durumla karşılaşıyorsunuz: ‘’çocuklu kadının dışarda ne işi var!’’ ne kadar modern bir aileniz olursa olsun, siz o çocuğa bakmakla yükümlüsünüz ve farkediyorsunuz ki, herkes onu sadece sevmek istiyor, bakmak istemiyor! 2 saat dışarı çıksanız sinirler geriliyor hemencecik, ay bu çocuk ağlıyor, ay annesini istiyor, ay uyumuyor.. vb ve zaten harap olan sinirleriniz daha da bitap hale geliyor maalesef. Bir kahve içimi süresi kadar bir arkadaşla sohbeti özlüyorsunuz. Sizin gibi doğum yapıp evde oturan komşularınız varsa bile şanslı sayabilirsiniz kendinizi. Komşu diyorum çünkü daha uzak mesafedeki birileriyle görüşmeniz oldukça zor :D Onlarla da evde görüşseniz çocuklarla uğraşmaktan ne çay kahve içebiliyorsunuz, ne sohbet edebiliyorsunuz ..

Daha özlediklerinizi sayayım mı? Kuaföre gitmek, bakım yapmak-yaptırmak, anlamsız alışverişe çıkarak avm gezmek, giyinip süslenmek, topuklu ayakkabı giymek, hatta şıkır şıkır iş kıyafeti giymek ve inanmazsınız işe gitmek!! İşyerinde sıcak çay içmek, gazetelere göz gezdirmek, iş arkadaşlarınızla muhabbet etmek, geyik yapmak, öğlen yemeğe dışarı çıkmak, belki biraz alışveriş yapmak.. Evdeki döngünün dışına çıkmak yani. Bu, minicik bebeğinizi sevmediğiniz anlamına gelmiyor. Ama siz, ne ev hayatına alışkınsınız, ne de çocuklu hayata. Bir anda böyle büyük bir değişiklik herkeste biraz travma yaratabilir. Aslında sevmediğiniz kurumsal hayat ise yaşadığınızı hatırlatabilir size. Dışarıda da bir hayat olduğunu unutmamanızı sağlar. Güncel konulardan uzaklaşmamanızı, genel kültürünüzün artmasını sağlar.  Hem maaş almak çok güzel bir şey. Her gün bakımlı olmak da. (Burayı çocuklu çocuksuz tüm bayanlara söylüyorum) Ekonomik bağımsızlık, güzelliğinize güzellik katar bayanlar, kendinize olan saygınızı artırır. Hem çalışan kadına herkes saygı duyar. Eğer çocuğunuz da varsa, ileride onun istediklerini alabilmek size ayrıca mutluluk verecektir.

Şunu unutmayın, çalışan kadına herkes saygı duyar, önce de kendisi.